کودکان اوتیسم اغلب از مشکلات گوارشی رنج می برند؛ مشکلات گوارشی در کودکان اتیسم می تواند باعث تشدید علائم دیگر شود.
دردهای شکمی، یبوست یا اسهال و مشکلات در دفع، می تواند منجر به کاهش تمرکز، مشکلات رفتاری، پرخاشگری و خودآزاری شود.
این شرایط برای کودکانی که قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند، بیشتر است زیرا که نمی توانند مشکل خود را بیان کنند.
در واقع مشکلات گوارشی در این کودکان علت مشخصی ندارد، ولی یکی از علل احتمالی ان می تواند کاهش تعداد فلور میکروبی دستگاه گوارش باشد.
فلور میکروبی همان باکتری هایی هستند که به طور طبیعی در دستگاه گوارش وجود دارد. این کاهش در تعداد فلور میکروبی می تواند به دلیل مصرف بالای آنتی بیوتیک های خوراکی باشد که تعداد فلور میکروبی را تغییر می دهد.
نتایج پژوهش ها نشان می دهد که مصرف آنتی بیوتیک ها در کودکان دارای اتیسم نسبت به سایر کودکان بالاتر است.
آنتی بیوتیک های خوراکی عمدتا می توانند برای درمان عفونت گوش میانی استفاده شوند که می تواند عملکرد سیستم ایمنی را مختل کند.
مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک های خوراکی میکروب های طبیعی روده را از بین می برد که می تواند باعث بروز اختلالات در هضم و جذب مواد غذایی، افزایش حرکات روده، بر هم زدن تعادل آب و تولید برخی از ویتامین های از جمله ویتامین B12 شود.
کاهش تعداد میکروفلورهای روده می تواند منجر به افزایش تعداد باکتری های بیماری زا و در نهایت بروز مشکلاتی هم چون یبوست شود.
از طرفی دیگر این کاهش در میکروفلور روده می تواند به دنبال مصرف کمتر منابع غذایی پروبیوتیک در کودکان اتیسم باشد که قابلیت تخمیر در دستگاه گوارش را کاهش می دهد. هم چنین عملکرد آنزیم های هضمی در کودکان اتیسم با اختلال مواجه می شود.
مشکلات گوارشی به طور معنی داری با شدت اتیسم در ارتباط است. عامل دیگری که در میکروفلورهای دستگاه گوارش حائز اهیمت است، نسبت میکروفلورها به همدیگر است.
بیفیدوباکتر و لاکتوباسیلوس ها دو گونه از میکروفلورهای دستگاه گوارش هستند؛ افزایش نسبت بیفیدوباکترها نسبت به لاکتوباسیلوس ها باعث اختلال در تعادل باکتری های مفید می شود.
کاهش لیزوزیم ها نیز در کودکان اتیسم شایع تر از سایر کودکان است که باز هم ناشی از کمبود مصرف پروبیوتیک هاست که می تواند منجر به کاهش قدرت دفاعی در برابر باکتری های بیمار زا شود.
منبع: موسسه خیریه دوست اتیسم
