نقش محیط در کودکان با اختلال طیف اوتیسم

مطالعات نشان می دهند که عوامل محیطی نقش مهمی در بروز اختلال طیف اوتیسم دارند. این عوامل می توانند از قبل از تولد تاثیرگذاری خود را آغاز کنند.

بعنوان مثال، مشکلات سیستم ایمنی در دوران بارداری یکی از عواملی است که پیش از تولد می تواند بر بروز اتیسم تاثیر بگذارد.

 چاقی و دیابت مادر، با بروز التهاب همراه است که می تواند باعث افزایش احتمال بروز اتیسم و سایر اختلالات تکاملی شود.

 حین بارداری افزایش سطوح فاکتورهای التهابی با نیز از جمله عواملی است که با اعمال راهکارهای پیشگیرانه به کاهش احتمال بروز اتیسم کمک کرد.

عوامل محیطی

آلودگی هوا، تغذیه و آلاینده های محیطی از عوامل محیطی هستند که بر شیوع اتیسم تاثیر می گذارند.

    آلودگی هوا

مواجهه زود هنگام با آلودگی های هوا می تواند بعنوان عامل خطری در بروز اتیسم به شمار رود. آمارها نشان داده اند که احتمال بروز اتیسم در کودکانی که در محیط های صنعتی و نزدیک آزاد راه های متولد شده اند، تا 2 برابر بیشتر از سایر کودکان است. آلودگی هوا ناشی از تردد اتومبیل ها و دود ناشی از سوخت آن ها نیز با افزایش سطوح آلاینده های محیطی، بر بروز اتیسم تاثیر می گذارد.

از آنجایی که ژنتیک و محیط با هم ارتباطی متقابل دارند، کودکانی که از نظر ژنتیکی حساسیت بیشتری دارند و بعبارتی دیگر، آسیب پذیرتر هستند و در محیط های آلوده تری زندگی می کنند، بیشتر در معرض این اختلال هستند.

    تغذیه

استفاده از برخی مواد مغذی و ویتامین ها قبل از دوره بارداری و هم چنین در ماه های نخست بارداری می تواند تاثیر بسزایی در کاهش بروز اتیسم نقش داشته باشد.

مادرانی که مکمل های ویتامینی ویژه دوره بارداری را قبل و در سه ماه نخست بارداری مصرف می کنند با افزایش سطوح مواد مغذی و ویتامین های ویژه، به احتمال کمتری صاحب فرزند با اختلال طیف اتیسم می شوند.

این راهکار تغذیه ای بویژه برای مادرانی که از نظر ژنتیکی آسیب پذیرترند، بیشتر حائز اهمیت است و می تواند تا حدود قابل توجهی تاثیرات ژنتیک و محیط را تعدیل کند. یکی از این ترکیبات ویتامینی، اسید فولیک است که تاثیر چشمگیری در کاهش آمار اتیسم دارد.

     جیوه و سایر آلاینده های محیطی

جیوه یکی دیگر از عوامل مرتبط با بروز اختلال طیف اتیسم است. برخی از ماهی ها که حاوی مقادیر بالایی از جیوه هستند بهتر است در دوران بارداری مصرف نشود.

 از طرفی بررسی های آزمایشگاهی نشان داده است که کودکان دارای اختلال طیف اتیسم دارای سطوح بالاتری از عنصر جیوه در خون خود هستند.

بنابراین توصیه می شود تا در ابتدا از مصرف منابع غذایی که منشا ناشناخته دارند، بعنوان مثال ماهی هایی که احتمال می رود در آب های آلوده زندگی کرده باشند، خووداری شود و ترکیبات غذایی ارگانیک با منشا مشخص جایگزین ان ها شود. در کنار جیوه، بیس فنل-آ (BPA) که در محصولات پلاستیکی و هم چنین برخی از شیشه شیرها ممکن است وجود داشته باشد و سایر فلزات سنگین از جمله عوامل تاثیرگذار دیگر بر تکامل مغز به شمار می روند.

بنابراین با علم بر این عوامل محیطی و تدوین راهکارهایی پیشگیرانه می توان تا حد قابل قبولی به پیشگیری از بروز اختلال طیف اتیسم کمک نمود.

منبع: موسسه خیریه دوست اتیسم