درك و بازشناسی حالات هیجانی چهره یکـی از عوامل مهم در تعاملات اجتماعی است و براي افراد توانایی درك و انطباق مناسب با محـیط اجتمـاعی را فراهم می‌آورد.
بـه دلیـل اهمیـت درك حـالات هیجانی چهره در برقراري روابط اجتماعی، طبیعتـاً نقص در این توانمندي به‌شدت بر کیفیت تعاملات اثر می‌گذارد.
توانـایی شناسـایی هیجانات دیگران یکی از مهـارتهـاي پایه‌ای اسـت کـه کودکـان قـادر بـه برقـراري ارتبـاط در موقعیت‌ها و تعـاملات اجتمـاعی می‌نمایند.
نبود مهارت در ابراز و تشخیص حالات هیجانی از برجسته‌ترین مشخصات کودکان دارای اختلال طیف اتیسم است که یکی از موانع اصلی برقراری ارتباط و تعاملات اجتماعی صمیمانه و پایدار با دیگران است.
این کودکان همچنین در درک موقعیتهای اجتماعی که نیازمند برقراری انسجام میان نشانه‌های هیجانی در زمینه‌های مختلف هستند، مشکل‌دارند.
ازاین‌رو، آموزش مهارتهای اجتماعی به این کودکان امری اجتناب‌ناپذیر و ضروری است. معمولاً آموزش مهارتهای هیجانی پایه به صورت مستقیم صورت می گیرد که در آن هیجان‌های مهمی همانند شادی، غم، ترس، خجالت و عصبانیت که کودکان در زندگی روزمره با آن سروکار دارند، به آنها آموزش داده می شود.
نمونه‌ای از برگه‌های آموزش هیجانات در زیر آمده است.
شیوه استفاده از این کارت ها بدین صورت است که درمانگر یا والدین یک به یک این تصاویر را به کودک نشان می‌دهند و از او می‌پرسند که الآن این کودک چه هیجانی دارد؟
خود نیز این هیجان را با صورت خود به کودک نشان می‌دهند و از کودک هم می‌خواهند که این هیجان را تقلید کند.
تأثیر این آموزشها زمانی ماندگار است که آموزش در تمام موقعیتهای زندگی کودک توسط اطرافیان تداوم داشته باشد.
منبع: موسسه خیریه دوست اتیسم
