استاد "دانشگاه ویسکانسین مدیسن" آمریکا گفت: خانواده‌هایی که کودکان اوتیسم و دارای مشکلات رشد دارند، می‌توانند با روش‌های خاص گفت‌وگو و برنامه‌ریزی، بر چالش‌های دوری اجتماعی و انزوا در خانه غلبه و احساس آرامش بیشتری در منزل فراهم کنند.
"سیگن هارتلی" دوران کنونی دوری اجتماعی را برای والدین و فرزندانی که دچار اوتیسم و مشکلات رشد هستند، پیچیده‌تر دانست و افزود با واقع‌بینی و گفت‌وگو با پزشک خانواده و صحبت با فرزندان می‌توان این چالش‌ها را تا حدود زیادی مدیریت کرد و از اضطراب والدین و فرزندان کاست.
وی که در زمینه ارتقای سلامت و رفاه افراد دارای ناتوانی در رشد و خانواده‌های آنها تحقیق می‌کند، ادامه داد: فرایند رویارویی با این چالش در درجه اول نیازمند توجه والدین و زوج‌ها به نیازهای خود است تا بتوانند با آرامش و به دور از استرس بر مشکلات و سختی‌های کودکانشان در این دوره متمرکز شوند.
استاد "دانشکده بوم‌شناسی انسانی" دانشگاه ویسکانسین مدیسن درباره اینکه چگونه خانواده‌ها و والدینی که فرزندان مبتلا به اوتیسم یا با ناتوانی جسمی دارند، باید از چالش‌های دوران انزوا و دوری اجتماعی گذر کنند، گفت: بیماری واگیردار کووید-۱۹ زندگی روزمره را برای بسیاری از خانواده‌ها، از جمله آنها که کودکان دارای اوتیسم یا مشکلات رشد دارند، به طور چشمگیری تغییر داده است.
هارتلی اضافه کرد: در حالی که برخی از چالش‌های کووید-۱۹ در بین خانواده‌ها جهانی است، برخی از مشکلات هم خاص خانواده‌هایی است که کودکان دچار اوتیسم یا دیگر شرایط جسمی دارند. به عنوان مثال، بسیاری از این خانواده‌ها که از طریق مدارس و کلینیک‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، خدمات دریافت می‌کنند، در این شرایط دیگر قادر به دسترسی به خدمات مهم درمانی نیستند.
وی افزود: بسیاری از این خدمات معمولا در سطح روزانه یا هفتگی ارائه می‌شوند و برای کودکان در یادگیری مهارت‌های جدید و مدیریت احساسات و رفتارهای کلیدی مهم هستند. این خدمات نه تنها برای کودکان مهم هستند بلکه به والدین اجازه می‌دهند که وقت آزاد داشته باشند تا بتوانند به کارهای خود برسند و استراحت کنند.
این استاد دانشگاه آمریکا با اشاره به اختلال در فعالیت مراکز آموزشی و درمانی و ماندگار شدن کودکان اوتیسمی در خانه گفت: علاوه بر این، کارهای روزمره مختل می‌شود. این در حالیست که داشتن یک روند کاری منظم در روز برای بسیاری از ما خوب است و روالی هم به زندگی ما و هم کودکان اوتیسمی و دچار دیگر مشکلات می‌دهد و به آنها کمک می‌کند که دنیا و فضای زندگی روزمره آنها پیش‌بینی‌پذیرتر شود.
هارتلی افزود: این اختلال‌ها و کاهش دسترسی به امکانات، کودکان مبتلا به اوتیسم و دیگر اختلالات رشدی را دچار استرس و اضطراب اضافی می‌کند.
ایرنا از این استاد دانشگاه پرسید والدین چگونه می‌توانند در مورد کووید-۱۹ با فرزندشان که دچار اوتیسم یا اختلال رشدی است، صحبت کنند؟
هارتلی پاسخ داد: به تازگی سازمان‌های مختلفی برای کمک به والدین در مورد این بیماری و سیاست‌های جدید پیرامون فاصله اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم و مشکلات رشدی، مطالبی تهیه کرده‌اند. آنها مطالبی با متن و تصاویر ارئه می‌دهند که می توانند کمک‌کننده باشند.
وی اضافه کرد: از جمله آنها درباره نحوه تغییر زندگی روزمره توضیح می‌دهند و کمک می‌کنند تا به این دسته از کودکان ، رفتارهای جدید و روال‌های مرتبط با دوری اجتماعی آموزش داده شود. واقعیت این است که کودکان مبتلا به اوتیسم و مشکلات رشدی ممکن است اغلب در بیان احساسات و افکار خود مشکل داشته باشند.
استاد دانشگاه ویسکانسین مدیسن یادآور شد: بیشتر نگرانی‌ها، ترس و ناامیدی می‌تواند از سوی این کودکان به عنوان رفتارهای چالش برانگیز بیان شوند. این مواد آموزشی می‌تواند به پیش‌بینی این چالش‌ها کمک کند.
هارتلی ادامه داد: ایجاد روال‌های روزمره جدید برای فرزندان شما می‌تواند یک کار مفید باشد، زیرا می‌تواند روشی باشد برای کمک به ایجاد حس امنیت بیشتر در آنها و درک آنچه در پیش است. این روش می‌تواند به معرفی رفتارهای جدید همچون شست‌وشوی دست در کارهای روزمره کودکان کمک کند.
وی خاطر نشان کرد: با این حال، والدین، درمانگران و معلمان باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای درباره یادگیری و درمان از راه دور داشته باشند. بسیاری از آنها تحت فشار و اضطراب زیادی قرار دارند و مسئولیت‌های متعددی را باید بر عهده داشته باشند.
استاد دانشکده بوم‌شناسی دانشگاه ویسکانسین اضافه کرد: اگرچه انجام این کار در بیشتر موارد سخت است، اما والدین باید به فکر سلامت و نیازهای خود هم باشند تا بهتر به نیازهای فرزندان خود رسیدگی کنند. تلاش برای کنار گذاشتن احساسات و افکار منفی، تقویت احساسات مثبت و مراقبت زوج ها از یکدیگر یک راهکار خودمراقبتی است که می‌تواند در مواقع استرس مفید باشد.
منبع: ایرنا
