در این مطالعه از یک دستگاه مبتنی بر مچ برای تعیین میزان حرکت بزرگسالان بازنشسته در روز استفاده شد.
به نقل از هلث لاین، «کریستین سورسا»، سرپرست این پژوهش از دانشگاه تورکو فنلاند، گفت: «بر اساس تحقیقات ما، افرادی که در حال بازنشستگی هستند باید میزان فعالیت بدنی، به ویژه فعالیت متوسط تا شدید را افزایش دهند. همچنین همزمان باید از بی تحرکی طولانی خودداری کرده و نشستن را باید به دوره‌های کوتاه‌تر با پیاده روی مکرر تقسیم کنند.»
شرکت کنندگان این مطالعه، یک هفته قبل از بازنشستگی و یک هفته پس از بازنشستگی از شتاب سنج استفاده کردند.
جای تعجب نیست که آنها بیشتر می‌خوابیدند و در نتیجه فعالیت بدنی آنها کاهش یافت.
محققان توانستند بررسی کنند که چگونه رفتارهای حرکتی ۲۴ ساعته از جمله خواب، بی تحرکی، فعالیت سبک و فعالیت بدنی متوسط تا شدید پس از بازنشستگی فرد تغییر می‌کند.
نویسندگان این مطالعه خاطرنشان کردند که افزایش زمان صرف شده برای یکی از این رفتارها به طور اجتناب ناپذیری منجر به کاهش حداقل یک رفتار دیگر می‌شود.
در شرکت کنندگانی که از کار یدی یا صنعت خدمات بازنشسته شده بودند، خواب و رفتار بی تحرکی نسبت به فعالیت بدنی افزایش داشت. این تغییر در زنان شدیدتر از مردان بود.
برای کسانی که از کار غیریدی بازنشسته می‌شوند، خواب نسبت به فعالیت بدنی و زمان بی‌تحرکی افزایش می‌یابد. یافته‌ها نشان داد که فعالیت بدنی متوسط تا شدید آنها بیشتر از فعالیت بدنی سبک آنها کاهش یافت.
سورسا گفت: «کاهش میزان فعالیت بدنی احتمالاً با عدم فعالیت مربوط به وظایف کاری و رفت و آمد به محل کار و بازگشت به کار در هنگام بازنشستگی توضیح داده می‌شود.»
محققان خاطرنشان کردند که جایگزینی فعالیت بدنی متوسط تا شدید با هر نوع حرکت دیگری خطر بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.
منبع: مهر
